Człowiek, którego Bóg używa
W dzieciństwie i młodości kształtuje się charakter i postawa nas wszystkich, budzą się i rozwijają uzdolnienia i dary jakimi obdarzył nas Bóg, utwierdza się przyjęty styl życia i nawyki. I dlatego wiek młodości to najlepszy czas na rozpoczęcie służby dla Boga, Zboru i Kościoła. Ci, którzy w młodości nauczyli się służyć i w działalności tej znaleźli radość i spełnienie, nie porzucą pracy Pańskiej aż do starości. Ale, aby w tej służbie być naprawdę sługą Bożym, a także aby być efektywnym, należy zwrócić uwagę na szereg kwestii, warunkujących osobisty duchowy rozwój i skuteczne działanie.
1. Stały kontakt ze Słowem Bożym!
2. Aktywne życie modlitewne
3. Post
4. Analiza życiowych doświadczeń
Co pewien czas, a zasadniczo każdego wieczora powinniśmy podsumować kończący się dzień i ocenić swoją postawę: czy był to dzień wzrostu czy regresu, czy byliśmy wierni i blisko Boga, czy odwrotnie, czy żyliśmy i dla innych, czy wyłącznie dla siebie? Na pewno takim podsumowaniem należy zamknąć kończący się rok (szkolny, kalendarzowy, albo inny dłuższy etap życia. Takim bilansem warto (świadomie!) zamknąć życie. To zrobił np. ap. Paweł w 2 Tym 4,6-8.
5. Pielęgnowanie społeczności
6. Kontakt z dobrą chrześcijańską literaturą
Bo biblijny chrześcijanin jest człowiekiem o gorącym sercu i otwartej głowie. To pozwala nam być zdrowo krytycznymi i odróżniać szmirę i teksty przewrotne i zwodnicze od pozycji, z którymi nie tylko warto, ale koniecznie trzeba się zapoznać. Warto też i trzeba znać autorów, wiedzieć, jaki nurt chrześcijaństwa reprezentują, jak i czego nauczają.
7. Umiejętność przyjmowania krytyki
8. Umiejętność bycia sobą
9. Ćwiczenie się w znoszeniu porażek
Biblijny chrześcijanin, a zwłaszcza aktywista, jest człowiekiem, który stale się uczy i rozwija, ćwicząc się w zapamiętywaniu informacji i w rozwijaniu uzdolnień. Równocześnie, wiedząc, że możliwości umysłu są ograniczone, gromadzi informacje w formie pisemnej, dba o swoją bibliotekę, zbiera i kompletuje różne materiały, jakie mogą być pomocne w służbie jaką wykonuje.
Powyższe, oczywiście skrótowe zestawienie, uwidacznia w pełni, że sługa Boży to nie tylko sprawny i efektywny pracownik, ale przede wszystkim Boży człowiek, którego cechuje pragnienie stałego wzrostu i rozwoju duchowego. I właśnie temu podporządkowuje on swoje działanie.
Chrześcijanin i zarazem sługa Boży, którego używa jego Pan, powinien posiadać
1. Dbałość o czystość i schludny wygląd
W przypadku ewangelistów i pastorów postulat czystości fizycznej jest szczególnie ważny w bezpośrednich, osobistych kontaktach. O tym, jak myślę, nie trzeba nikogo przekonywać.
2. Dbałość o czystość mowy
Dotyczy to także naszych żartów, które mogą być miłe i niewinne, mogą być celną ale życzliwą i wyważoną krytyką czyjejś postawy, ale bywają i okrutne. I tu stosujmy podaną powyżej zasadę!
3. Dotrzymywanie danego słowa
4. Panowanie nad emocjami
I Jezus się rozgniewał i zachował niekonwencjonalnie (por/ Jan 2,13-17). Ale to był sprawiedliwy, święty gniew, który zwrócił się przeciwko ludziom profanującym Dom Boży. Odnoszę wrażenie, że zbyt często przywoływana jest tamta sytuacja, by usprawiedliwić czyjąś nadmierną porywczość i brak opanowania. Warto popracować nad swymi emocjami i reakcjami, pamiętając na zacytowane powyżej słowa Mędrca Pańskiego.
5. Mądre wykorzystanie czasu
6. Wierność w sprawach finansowych
7. Mądre dobieranie przyjaciół
8. Walka z lenistwem
9. Walka z przeciwnościami
10. Uwaga na sukces!
Moje miejsce w Ciele Chrystusowym
Inaczej jest w przypadku menadżerów. Oni chcą poznawać szczegóły, krok po kroku. Przywódcy mają skłonnność do postrzegania szczegółów jako przeszkód utrudniających posuwanie się do przodu, zaś dla menadżerów są one środkiem umożliwiającym ten ruch.
Niektórzy menadżerowie posiadają cechy przywódców, a niektórzy liderzy cechy menadżerów. Mądry lider zorientuje się, kiedy będzie mu potrzebny menadżer, który pomoże mu bardziej skutecznie prowadzić sprawy związane z jego służbą. Dzięki temu lider nie będzie musiał zajmować się szczegółami i uniknie błędów. Będzie mógł rozdzielić obowiązki i przejść do wypełniania swojej misji.
Niebezpieczeństwa
Zaawansowani wiekiem i doświadczeni pastorzy, zwracają uwagę na niebezpieczeństwa jakie zagrażają sługom Ewangelii. Niestety, zdarza się, że nawet najbardziej zaangażowani, oddani i poświęceni, wpadają w grzech, co zawsze jest tragedią człowieka i pociąga za sobą rozliczne perturbacje i konsekwencje dla życia zborowego i kościelnego. Szatan działa według starych, wypróbowanych metod, i jak się wydaje, używa trzech rodzajów pokus, aby zgubić sług Boga. Są nimi:
3. żądza władzy i sławy, której ofiarą był m.in. król Saul.
(red.)