siewca (Mt.13,1-9;Mk.4,1-9;Łk.8,4-8)

Biblia Warszawska (1975)

• Mat 13:1-9 bw 
  Tego dnia wyszedł Jezus z domu i usiadł nad morzem.
  I zebrało się wokół niego mnóstwo ludu; dlatego wstąpił do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu.
  I mówił do nich wiele w podobieństwach. I rzekł: Oto wyszedł siewca, aby siać.
  A gdy siał, padły niektóre ziarna na drogę i przyleciało ptactwo i zjadło je.
  Inne zaś padły na grunt skalisty, gdzie nie miały wiele ziemi, i szybko powschodziły, gdyż gleba nie była głęboka.
  A gdy wzeszło słońce, zostały spieczone, a że nie miały korzenia, uschły.
  A inne padły między ciernie, a ciernie wyrosły i zadusiły je.
  Jeszcze inne padły na dobrą ziemię i wydały owoc, jedne stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny.
  Kto ma uszy, niechaj słucha.

Biblia Warszawska (1975)

• Mar 4:1-9 bw 
  I znowu począł nauczać nad morzem. I zeszło się do niego mnóstwo ludu, tak iż musiał wstąpić do łodzi i usiąść w niej na morzu, a cały lud był na lądzie, nad brzegiem morza.
  I nauczał ich wielu rzeczy w podobieństwach i tak mówił do nich w kazaniu swoim:
  Słuchajcie! Oto wyszedł siewca, aby siać.
  A gdy siał, padło jedno na drogę i przyleciało ptactwo, i zjadło je.
  Inne zaś padło na grunt skalisty, gdzie nie miało wiele ziemi i szybko wzeszło, gdyż gleba nie była głęboka.
  A gdy wzeszło słońce, zostało spieczone, a że nie miało korzenia, uschło.
  Inne znów padło między ciernie, a ciernie wyrosły i zadusiły je i owocu nie wydało.
  A inne padło na ziemię dobrą, wzeszło, wyrosło i wydało owoc trzydziestokrotny i sześdziesięciokrotny, i stokrotny.
  I mówił: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.

Biblia Warszawska (1975)

• Luk 8:4-8 bw 
  A gdy się zeszło wiele ludu i z miast przybywali do niego, rzekł w podobieństwie:
  Wyszedł siewca rozsiewać ziarno swoje. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało zdeptane, a ptaki niebieskie zjadły je.
  A drugie padło na opokę, a gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci.
  A inne padło między ciernie, a ciernie razem z nim wzrosły i zadusiły je.
  A jeszcze inne padło na ziemię dobrą i, gdy wzrosło, wydało plon stokrotny. To mówiąc, wołał: Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha.