Prawo Boże (Zakon)

169

 

Podstawą sprawowania sprawiedliwych rządów na ziemi, są sprawiedliwe prawa. Pierwszym Prawodawcą jest Bóg. Wola jego została wyrażona w przykazaniach, przepisach i ustawach, regulujących stosunek człowieka do Boga i do bliźniego. Prawo Boże jest święte, sprawiedliwe i dobre w każdym czasie, będąc podstawową regułą życia wierzącego.

Biblijne określenie „Prawo Boże” (Zakon – Torra, Nomos) odnosi się zarówno do moralnego Prawa Bożego (głównie Dekalog – Dziesięć Bożych Przykazań), jak też do Prawa Obrzędowego. Prawo Boże jest w swej istocie niezmienne. Umierając na krzyżu jako doskonała Ofiara, Jezus Chrystus, wypełnił symboliczne Prawo Obrzędowe, natomiast Prawo Moralne pozostało dla chrześcijan podstawową regułą życia i pobożności.

Prawo Moralne obejmuje: Dwa Przykazania miłości (Boga i człowieka), Dziesięcioro Bożych Przykazań (Dekalog) i inne przykazania dotyczące moralności.

Prawo Moralne nie ma mocy usprawiedliwienia, lecz wierzący poznaje przez nie grzech, odczuwa konieczność pokuty, wielką potrzebę łaski i przez przestrzeganie daje dowód posłuszeństwa Bogu i miłości do Niego.

Prawo Boże w historii ludzkości było i jest celem szczególnej nienawiści szatana, jego zwolenników i sług.

 

TEKSTY : Ps 111 ; Ps 19,8-9 ; 2Moj 20,1-17 ; Hbr 9,1-10, Hbr 10,1-20 ; Mt 5,17-19 ; Mt 5,21-22.27-28 ; Mt 19,16-19 ; Jak 2,10-12 ; Rz 7,7.12; 1Jana 2,3-7 ; 1Jana 3,4 ; Ef 2,14-15 ; Kol 2,13-17 ; Hbr 7,15-19 ; Obj 14,12 ; Obj 12,17.