Get Adobe Flash player

Informacje

Szukaj duchowej wspólnoty

z biblijnie wierzącymi!

Chrześcijanie potrzebują się nawzajem, aby jedni drugich zachęcali, troszczyli się o siebie, uczyli się wzajemnie i byli przed sobą odpowiedzialni.

A więc:

 (1) szukaj ludzi, którzy tak jak Ty znaleźli Boga, w Jego Słowie i chcą Mu służyć w prawdzie. Możecie sobie wzajemnie wiele ofiarować i wiele pomóc. Pierwsi chrześcijanie szukali wzajemnej społeczności i doceniali jej znaczenie (por. DzAp 2,41-47);

 (2) uczęszczaj na wspólne nabożeństwa, gdzie poprzez głoszone Słowo możesz odebrać zbudowanie, napomnienie i zachęcenie (por. Hbr 10,23-25);

 (3) słuchając i ucząc się Bożych zasad życia i organizacji, wzrastaj w poznaniu i ofiarności, byś mógł się stać nauczycielem dla innych (por. DzAp 24,16; 1 Kor 9,24-27; Hbr 5,11-14; 1 Tym 4,12-16);

 (4) Zwiastuj Ewangelię ludziom żyjącym w nieświadomości i grzechu – prowadź ich do miłującego Boga (por. 1 Ptr 2,9.10; Mt 24,14; 28,19.20);

(5) stale, ale szczególnie w trudnych chwilach szukaj pocieszenia i pomocy wśród współwierzących, którzy przechodząc podobne doświadczenia, najlepiej Cię zrozumieją i potrafią wesprzeć (por. Rz 1,8-12; 15,22-29; 1 Tes 2,1-20; 2 Tes 1,1-12).

===========================

 

Sobotnie Nabożeństwo:

  • w Elblągu godz.10:00

I sobota każdego miesiąca

  • w Gdyni Orłowo godz.10:30

IV sobota każdego miesiąca

S E R D E C Z N I E

Z A P R A S Z A M Y

Uwaga! Mogą nastąpić zmiany.

Prosimy o wcześniejszy kontakt.

===========================

ZASADY WIARY 

KONTAKT 

GRUPA NA FACEBOOKU

Tłumacz

AfrikaansAlbanianAmharicArabicArmenianAzerbaijaniBasqueBelarusianBengaliBosnianBulgarianCatalanCebuanoChichewaChinese (Simplified)Chinese (Traditional)CorsicanCroatianCzechDanishDutchEnglishEsperantoEstonianFilipinoFinnishFrenchFrisianGalicianGeorgianGermanGreekGujaratiHaitian CreoleHausaHawaiianHebrewHindiHmongHungarianIcelandicIgboIndonesianIrishItalianJapaneseJavaneseKannadaKazakhKhmerKoreanKurdish (Kurmanji)KyrgyzLaoLatinLatvianLithuanianLuxembourgishMacedonianMalagasyMalayMalayalamMalteseMaoriMarathiMongolianMyanmar (Burmese)NepaliNorwegianPashtoPersianPolishPortuguesePunjabiRomanianRussianSamoanScottish GaelicSerbianSesothoShonaSindhiSinhalaSlovakSlovenianSomaliSpanishSudaneseSwahiliSwedishTajikTamilTeluguThaiTurkishUkrainianUrduUzbekVietnameseWelshXhosaYiddishYorubaZulu

Dodaj do

Facebook Twitter More...

Statystyka

Millenium cz.1

Millenium cz.2

Millenium cz.3

UWAGA !!!

  • Nabożeństwo przez komunikator internetowy w każdą sobotę godz. 10:00 SKYPE: KCHDS w Elblągu i w Trójmieście

Biblia

image_pdfimage_print

Niebo i ziemia przeminą, ale

Słowa Moje nie przeminą.

(Mt.24,35)

B I B L I A

Ci, którzy czytają Pismo jako wspaniałą literaturę, porywającą poezję lub historię, przeoczając dzieje zbawienia, gubią prawdziwe znaczenie Biblii i jej posłannictwo. Bóg przyczynił się do powstania Biblii, by objawić człowiekowi swój plan zbawienia. Bóg sprawił, że napisano tę Księgę po to, by mógł swym dzieciom wyjaśnić swe wieczne prawa, by mogły być wiedzione przez życie Jego wielką mądrością i pocieszane Jego wielką miłością.

Bez Biblii bowiem świat ten byłby naprawdę ciemnym i przerażającym miejscem, bez żadnego drogowskazu czy ostrzegawczego sygnału.

Jest to jedyna Księga, która ofiaruje człowiekowi zbawienie i drogę wyjścia z jego trudności.

Gdy czytamy dzisiaj te słowa, odkrywamy, że zasady postępowania, są tak samo świeże i pełne znaczenia, jak były dla ludzi w czasach Jezusa.

Biblia obejmuje całą wiedzę, jaką potrzebuje człowiek, by wypełnić pragnienia swej duszy i rozwiązać wszystkie swe problemy. Jest to plan doskonałego Architekta i, kierując się tylko Jego wskazaniami, możemy zbudować takie życie, jakiego poszukujemy.

Biblia jest najwyższą Konstytucją dla całej ludzkości i jej prawa odnoszą się bez wyjątków jednakowo dla wszystkich, których ona obejmuje.

Biblia jest najwyższym prawem Boga.

W Biblii Bóg ustanowił swe prawa duchowe i dał trwałe obietnice, objawił plan zbawienia rodzaju ludzkiego. Na jej stronicach znajdujemy jasno i bezbłędnie sformułowane poselstwo, na którym opiera się całe prawdziwe chrześcijaństwo. Żaden prawdziwy chrześcijanin nie neguje żadnej jej części, ani też nie usiłuje dodać coś do Słowa Boga. W Biblii żadna poprawka nigdy nie jest potrzebna. Ludzie, którzy napisali Biblię, byli wiedzeni Duchem Świętym zarówno w wyrażaniu myśli jak i doborze słów.

W czasie czytania Biblii, stronice wydają się zwierciadłami naszych umysłów i serc, odbijającymi naszą dumę i nasze przesądy, nasze własne upadki i nasze upokorzenia, nasze grzechy i smutki.

W Biblii nie ma ukrytego celu. Nie potrzebuje Ona specjalnej interpretacji. Ma Ona jedyne, jasne i wyraźne posłannictwo dla wszystkich żyjących istot – posłannictwo Chrystusa, ofiarujące przez Niego pokój z Bogiem.

Znajomość Biblii jest podstawą bogatego i wartościowego życia. Słowa bowiem tej Księgi umieją wypełnić pustkę, zastąpić braki, przywrócić przyćmionym barwom naszego życia blask klejnotów.

Biblia jest objawieniem natury Boga.

(B. Graham „Pokój z Bogiem”)

 

Kanon Pisma Świętego :

W Bibliach katolickich znajdujemy 73 księgi, natomiast kanon protestancki zawiera 66 ksiąg. Dlaczego istnieje różnica i jak do tego doszło? Aby to zrozumieć, należy się cofnąć do czasów Starego Testamentu, gdyż różnica dotyczy ksiąg starotestamentowych.

Wśród Żydów istniały dwa, różniące się między sobą kanony:

(a)  Kanon jerozolimski, składający się z 39 ksiąg uznawanych za natchnione,

      oraz

(b) kanon aleksandryjski (kanon Żydów zamieszkałych w Egipcie), który zawierał 39 ksiąg kanonicznych (w pełni natchnionych) oraz 7 ksiąg (Tobiasza, Judyty, 1 Machabejska, 2 Machabejska, Mądrości, Mądrości Syracha, Barucha) tzw. deuterokanonicznych (wtórnie natchnionych).

Zebrani na Synodzie w Jawneh (Jamnia) ok. 100 r. po Chrystusie najwybitniejsi uczeni żydowscy ostatecznie ustalili, że w pełni natchniony kanon ksiąg świętych tworzy 39 ksiąg. Taki kanon został przyjęty przez protestantów. Natomiast Kościół rzymskokatolicki na Soborze Trydenckim (1546 r.) przyjął do kanonu także księgi deuterokanoniczne. Zmiany tej, jako niezgodnej ze stanowiskiem Żydów, protestanci nie uznali.

W czasach Starego Testamentu, Pismo Święte dzieliło się na trzy części:

Zakon (Tora)

Proroków (Newim)

Pisma (Wektuwim).

Pierwsze jej rozdziały opisują piękno stworzonego przez Boga świata i szczęście bezgrzesznego człowieka, by potem, poprzez dzieje ludzkości doprowadzić do ziemskich dni Syna Bożego, Jego zwycięstwa odniesionego na Golgocie – i dalej – poprzez czasy nowotestamentowe, do ostatecznego zwycięstwa: wprowadzenia zbawionych na Nową Ziemię!

Stary Testament był pisany po hebrajsku (niektóre, nieliczne fragmenty po aramejsku), zaś Nowy Testament po grecku:

a. w wieku III/II przed Chrystusem powstał przekład Starego Testamentu tzw. „SEPTUAGINTA” (LXX);

b. w wieku IV po Chr. całe Pismo Święte zostało przetłumaczone na język łaciński (tzw. AFRA i ITALA). Z kolei w wieku V po Chr. Hieronim dokonał najbardziej dotąd rozpowszechnionego przekładu Pisma Świętego na język łaciński („Wulgata”);

c. na język polski przełożono Biblię po raz pierwszy w wieku XIV (Psałterz Floriański);

d. najstarsze manuskrypty Starego Testamentu, np. niektóre rękopisy znad Morza Martwego (Qumran), sięgają III i IV wieku przed Chr. a zatem czasów bliskich Ezdraszowi;

e. z kolei najstarsze manuskrypty Nowego Testamentu (np. fragmenty Rylanda), pochodzą z początku II wieku po Chr., czyli z czasów bliskich Janowi, który zmarł ok. 100 roku.

 PISMO ŚWIĘTE JEST NATCHNIONĄ KSIĘGĄ BOŻĄ!

 

Szczery i nieuprzedzony człowiek może współcześnie – bardziej niż kiedykolwiek wcześniej – poznać szereg przekonujących dowodów, na rzecz nadprzyrodzonej inspiracji Pisma Świętego. Dowody te można podzielić na dwie zasadnicze grupy:

1. fenomen proroctwa biblijnego:

Proroctwo, czyli znajomość przyszłych wydarzeń, pochodzi od Boga i wynika z Jego wszechwiedzy (DzAp 15,18). Proroctwa biblijne są liczne, a ich wypełnianie zawsze ścisłe i dokładne co stanowi niepodważalny dowód ich boskiej inspiracji;

– Księgi Starego Testamentu zawierają szereg proroctw określających fakty związane z narodzeniem, życiem i działalnością, a następnie śmiercią i zmartwychwstaniem Jezusa Chrystusa (czytaj: Iz 7,14; Mt 1,18-23; Mi 5,2; Mt 2,1-6; Iz 40,3; Mt 3,1-4; Ps 22,9; Mt 27,35.41-43; Ps 69,22; Mt 23,34 itd.). Spełniły się one ze zdumiewającą doskonałością!

– Biblia przepowiedziała też wiele wydarzeń z historii świata m.in. w księdze Daniela wymienione zostały kolejno wszystkie, występujące po sobie potęgi świata starożytnego: Babilonia, Medo-Persja, Grecja, Rzym, a także upadek tego ostatniego. (Proroctwo skupiło uwagę na Zachodniej części Imperium, która upadła w r. 476 po Chr.) i powstanie na jego gruzach „dziesięciu państw” – co znalazło zdumiewająco dokładne wypełnienie (czytaj: Dan 2,31-43; 7,1-8.17-25).

Biorąc pod uwagę iż Księga Daniela została napisana w VI wieku przed Chr. wymowa tego faktu jest jednoznaczna! Z Bożej inspiracje dane były także i pozostałe proroctwa, m.in.

a) o zburzeniu Tyru (Ezech 26,1-5);

b) o zamknięciu „Bramy Piekielnej” (Ezech 44,1.2);

c) o upadku Babilonu (Iz 13,17-22);

d) a nawet taki szczegół z historii Grecji jak to, że następcą króla Aleksandra Macedońskiego nie będzie żaden z synów, ani krewnych, lecz tron posiądą obcy (i tu wskazano wyraźnie na podział tego państwa na cztery części, pod władzą czterech diadochów (Dan 11,3.4; 7,6; 8,3-8.20-22).

Wiarygodne informacje i wzmianki historyczne:

Biblia nie jest wprawdzie podręcznikiem historii, lecz zawiera wiele, niezwykle ważnych, często unikalnych, gdyż nie występujących w innych źródłach, wzmianek i informacji historycznych. Był czas, gdy powszechnie powątpiewano w wiarygodność informacji biblijnych, a nawet je wyszydzano.

Wszystkie te głosy umilkły, gdy rozpoczęto zakrojone na szeroką skalę , poważne badania archeologiczne.

W książce Wernera Kellera, „A jednak Pismo Święte ma rację” czytamy znamienne oświadczenie: „Podobnie jak Niniwę i Nimrud, jak Asur i Teby, zwane przez proroków biblijnych No-Amon, tak też i słynny biblijny Babilon z jego otoczoną legendami wieżą, wzbudzili bogacze ze snu wieków! Archeologowie odkryli w delcie Nilu miasta Pitom i Remesses, w których Izrael odbywał znienawidzoną pańszczyznę (por. 2 Mjż 1,7-14), odsłaniali warstwę za warstwą ze śladami pożarów i zniszczeń towarzyszących synom Izraela przy zdobywaniu ziemi Kanaan. W Gabas odkryli górską twierdzę Saula… w Mageddo natknęli się na olbrzymią stajnię króla Salomona, u którego było dwanaście tysięcy jeźdźców. Ze świata Nowego Testamentu wyłoniły się wspaniałe budowle króla Heroda, w sercu starej Jerozolimy odkryto wspomniane przez Jana Ewangelistę wzgórze, na którym stał Jezus przed Piłatem, astrologowie zaś odczytali babilońskie tablice astronomiczne określające czas pojawienia się „gwiazdy betlejemskiej”.(…) Zapierające wprost oddech i niemal nieprzejrzane w swej obfitości wykopaliska i odkrycia, stały się punktem zwrotnym w zrozumieniu Pisma Świętego. Wydarzenia uważane dotąd za „pobożne historie”, przybrały naraz postać historyczną! Wyniki badań niejednokrotnie aż do najdrobniejszych szczegółów pokrywały się z wiadomościami biblijnymi.

Utrzymywało się i nadal utrzymuje się mniemanie, jakoby Pismo Św. było wyłącznie tylko historią zbawienia i rękojmią wiary dla chrześcijan całego świata. Ale jest ono zarazem księgą, która przekazuje nam zaszłe rzeczywiście wydarzenia…” (str. 8).

A oto niektóre szczegółowe sprawy:

1) Był czas, że żartowano z informacji biblijnych o potopie i arce Noego (1 Mjż 6-8): dziś organizuje się poważne ekspedycje naukowe na górę Ararat, gdzie w lodowcu znaleziono „wielki drewniany przedmiot, kształtem przypominający olbrzymią łódź”!

2) Negowano istnienie starożytnego miasta Sychem, o istnieniu którego mówiła jedynie Biblia (Joz 20,7; 21,21): archeolodzy znaleźli jednak jego ruiny na „górze Efraim”, w miejscu wskazywanym przez tekst Pisma Świętego!

3) Uśmiechano się, podczas czytania sprawozdania o zdobycia Jerycha, którego mury podły na skutek dźwięku trąb i krzyku ludu (Joz 6,15.16.20): łopatki archeologów odkryły szczątki tego starożytnego miasta – potwierdził się nie tylko fakt jego zdobycia, ale i charakterystyczny sposób upadku murów Jerycha! Odkrycie potężnej, burzącej siły infradźwięków, wskazało na ścisłość tekstu biblijnego (infradźwięki, czyli poddźwięki, to drgania o szczególnie niebezpiecznej, burzącej częstotliwości, które wydają niektóre instrumenty)

4) Nie wierzono także informacji z księgi Jonasza, z której wynika, że miasto to posiadało wówczas sto dwadzieścia tysięcy mieszkańców! Według krytyków, żadne z miast w tamtym okresie nie było ani nie mogło być – tak ludne!

-Wykopaliska w Nimrud, ok. 20 mil od Niniwy wykryły ogromny posąg króla Aszurnasipala z szeregiem różnych napisów. Oprócz różnych przedmiotów znaleziono również kartkę z menu bankietu z okazji poświęcenia jego pałacu, na który zaproszono 70 tysięcy „głównych osób z Nimrudu”, co oznacza że dużo więcej ludzi mieszkało w mieście. Jest to dowodem że miasta w owych czasach były gęsto zaludnione, jak to podaje Biblia. Gdy Niniwa była u szczytu swej potęgi, Nahum przepowiadał jej zgubę. Niektórzy nazywają proroctwa Nahuma „Pieśnią Śmierci Niniwy”.

2. Dowody wewnętrzne:

a. Jednolitość Biblii:

– Biblia była pisana na przestrzeni ok. 1600 lat, a jednak zadziwia jednolitością myśli, tematu i nauki. Pisarze Biblii pochodzili z różnych środowisk, reprezentowali różny poziom intelektualny, używali różnego języka, nie znali się wzajemnie. Tymczasem Pismo Święte tworzy wspaniałą, harmonijną całość. Dla faktu tego najlepszym wyjaśnieniem są słowa ap. Piotra: „Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie natchnieni Duchem Świętym” (2 Ptr 1,21)!

b. Biblia była pisana przez ludzi, którzy byli absolutnie przekonani, iż Bóg przez nich przemawia, czy też byli bezpośrednimi świadkami opisanych zdarzeń – w tekście biblijnym znajdujemy wielokrotne stwierdzenia: „I doszło mnie słowo Pana tej treści…”; „tak mówi Pan…”; „Gdyż oznajmiliśmy słowo Pana tej treści…nie opierając się na zręcznie zmyślonych baśniach, lecz, jako naoczni świadkowie…”; „Co było od początku, co słyszeliśmy, co oczami naszymi widzieliśmy, na co patrzyliśmy i czego się ręce nasze dotykały…to i wam zwiastujemy…” (Iz 6,1-8; 58,13.14; 2 Ptr 1,16; 1 Jan 1,1.2)!

c. Obiektywizm Biblii:

– Biblia tchnie prawdą! Jest w pełni obiektywna w przedstawianiu dobra i zła, oraz skutków obydwu. Nie ukrywa błędów i grzechów największych nawet mężów, przedstawia też ich żal z powodu grzechu, pokutę i zwycięstwo nad złem. Jest to Boża księga, traktująca o odwiecznym dramacie człowieczeństwa, nie pomijająca żadnego aktu.

d. Pisarze biblijni, prorocy, świadkowie spisujący Bożą księgę, śmiercią pieczętowali swoją służbę:

– Biblia nie zawiera zmyśleń, nieprawdy i fikcji. Pisarze Biblii pieczętowali śmiercią swe świadectwa! Niemal wszyscy zginęli męczeńską śmiercią. Niewielu ludzi jest gotowych umierać za kłamstwo szczególnie jeśli są to ludzie z szeregu zaufanych, którzy wiedzą z całą pewnością, że coś nie jest prawdą!

e. Nieskażoność Biblii na przestrzeni wieków:

– Był czas, szczególnie począwszy od wieku XIX, gdy powszechnie powątpiewano w wiarygodność współczesnego tekstu Pisma Świętego. Sugerowano, iż na przestrzeni wieków tekst biblijny musiał zostać skażony i dzisiejsza Biblia różni się zasadniczo od tej, jaką czytano w czasach Jezusa i Apostołów.

Odkrycia w Qumran, na brzegu Morza Martwego, rękopisów pochodzących z IV i III wieku przed Chr. ukrytych w grotach w w. I po Chr. i ich odczytanie dowiodło ponad wszelką wątpliwość, że tekst Biblii pozostał nieskażony do teraz – dziś czytamy ten sam tekst, co ludzie Boży w każdym czasie!

f. Moc Słowa Bożego:

– Tysiące i miliony ludzi doznało na sobie przemożnego, odradzającego wpływu Pisma Świętego. Wpływ ten jest widoczny i dziś wszędzie tam, gdzie Pismo Święte przyjmowane jest z wiarą i gdzie w praktyce stosowane są jego nauki!

 

 

Uwaga !

Poniżej w zakładkach niektóre artykuły podzielone są na części.
Prosimy przeczytać wszystkie części danego tematu, wtedy utworzą one całość zagadnienia.

Dary Ducha cz.1

Dary Ducha cz.2